Duga istorija (prvi meč odigran još daleke 1911), mnogo ponosa, ali ne i puno uspjeha očekivano za jednu od najmanjih zemalja Evrope. Ipak, od fudbalskog “liliputanca” Luksemburg je posljednjih godina postao “tvrd orah” za mnoge selekcije, čak i najjače na Starom kontinentu.
Tako je selekcija, koju još od 2010. vodi Luk Holc, tokom posljednja dva kvalifikaciona ciklusa savladala Albaniju i Mađarsku (obje selekcije učestvovale na EP 2016), namučila je Ukrajinu (0:1), Srbiju (2:3) i Portugal (0:2) u posljednjim kvalifikacijama za EURO…
Ipak, posebno se pamti senzacionalan remi (0:0) sa Francuskom u Tuluzu u kvalifikacijama za SP 2018. Treba li podsjetiti da su “galski pjetlovi” Didijea Dešana samo desetak mjeseci kasnije postali šampioni planete.
Nekada su boje ove zemlje branili amateri, danas igrači koji igraju u jakim ligama, čak i u velikim klubovima. Jedan od njih je Žerzon Rodriges, “desetka” i igrač Dinama iz Kijeva.
Od ostalih igrača izdvaja se tandem Majnca Leandro Bareiro i Florijan Boner, zatim mladi Vensan Til iz Meca, a od iskusnijih Lars Žerson (saigrač našeg Hakšabanovića u Norčepingu) i kapiten Loren Jans (Mec).
Naravno, teško da je moglo proći bez igrača sa naših prostora, pa su tu defanzivac ukrajinskog Lavova Enes Mahmutović iz Peći i Aldin Skenderović, takođe igrač odbrane koji vuče korijene iz naše zemlje.
