Početkom XX vijeka, prema kazivanju vojvode Gavra Vukovića, u njegovim Memoarima, Crna Gora je “posredstvom kneza Batenberga za kojeg je bila udata princeza Ana, kćerka knjaza Nikole, uspostavila veoma prisne odnose sa Engleskim kraljevstvom, a naročito su bili dobri odnosi između knjaza Gospodara i engleskog kralja Edvarda VII koji je pokušavao da nagovori crnogorskog suverena da Crna Gora sa svojim sportistima učestvuje na IV Olimpijskim igrama u Londonu 1908. godine”.
Knjaz Nikola to nije mogao prihvatiti jer je to učešće zahtijevalo velika finansijska sredstva, a uz to sport u Crnoj Gori u to vrijeme još nije dostigao olimpijski nivo da bi se mogli ostvariti neki rezultatski uspjesi, a što je bilo jako bitno, jer se crnogorski suveren nije zadovoljavao samo učešćem na Igrama.
Ta ideja bi možda i bila realizovana da nije bilo formalnih smetnji. Naime, Crna Gora, odnosno njen Nacionalni olimpijski komitet, koji u to vrijeme nije bio ni osnovan, nije bio priznat od strane Međunarodnog olimpijskog komiteta, a i da je bio osnovan, nije bilo vremena da se potrebno priznavanje obavi, što je već tada bio glavni uslov za učešće sportista jedne zemlje na Olimpijskim igrama. Tako su se svi razgovori oko učešća Crne Gore i njenih sportista na Igrama u Londonu 1908. godine tu i završili.
Da je kojim slučajem ta ideja bila realizovana, Crna Gora bi bila prva od južnoslovenskih država čija bi se zastava zaviorila na olimpijskom stadionu u Londonu.
Ovako, čast da bude prva pripala je Kraljevini Srbiji, čiji su dvojica sportista Dušan Milošević i Dragutin Tomašević, oba atletičari, učestvovali na petim Olimpijskim igrama u Stokholmu 1912. godine.
Inače, bilo je na Olimpijskim igrama i prije toga sportista s ovih prostora, koji su se takmičili pod zastavom drugih zemalja. Tako je na Igrama u Atini 1896. pod zastavom Ugarske nastupio Momčilo Tapavica, koji se takmičio u dizanju tegova i rvanju, a na Igrama u Parizu 1900. godine za tim Austrije nastupio je Mihajlo Neralić, rođen u Lici, koji je osvojio bronzanu medalju u mačevanju. Na Olimpijskim igrama u Stokholmu 1912. godine za tim Austrije nastupio je Slovenac Rudolf Cvetko, koji je u mačevanju osvojio srebrnu medalju.
Iz knjige “Olimpijski pokret u Crnoj Gori”, Đorđe Perišić
