Šansu da manje razvijene fudbalske zemlje osjete čar igranja na najvećoj evropskoj sceni posljednjih godina maksimalno koriste klubovi iz Bjelorusije, koji će drugu godinu zaredom imati po jednog predstavnika u Ligi šampiona i Ligi Evrope.
BATE Borisov je u eliti, a Dinamo Minsk u drugom kontinentalnom takmičenju. I zahvaljujući njima, Crna Gora će imati predstavnike na najvećoj sceni. U BATE-u je Nemanja Nikolić, u Dinamu Fatos Bećiraj, a i za trenera se može reći da je „naš“ – Vuk Rašović, bivši fudbaler i trener Partizana, sa klupe je vodio klub iz glavnog grada do Lige Evrope.
“Prošli smo kroz tri paklena ispita do grupne faze. U prvom kolu eliminisali smo Černomorec, pobjednika Kupa Bugarske, ali je ta pobjeda nekako ostala u sjenci elminacije dva naredna rivala”, kaže Rašović za „Vijesti”.
Sa ulogom autsajdera, Dinamo je, nakon bugarskog tima, izbacio prvo Cirih, a onda Salcburg…
“Ne znam protiv koga je bilo teže. Cirih je ozbiljan klub, sa ozbiljnim budžetom, a šta tek reći za Salcburg. To je ekipa projektovana za Ligu šampiona, vrijedi preko 100 miliona eura, a dovoljno je pomenuti njihovog sponzora Red Bul. Uspjeli smo da nadmašimo, na papiru, bolje od nas i zaista sam i srećan i ponosan”, kaže Rašović.
Tri teške prepreke su preskočene, a mečevi grupne faze protiv Viljareala, Viktorije Plzenj i Rapida iz Beča sada su bonus…
“Super grupa, biće to sjajni mečevi, veliko iskustvo za sve nas. Mi smo cilj ispunili, predstojećih šest mečeva su nagrada, ali i prilika da napredujemo i da napravimo neko iznenađenje”, rekao je 42-godišnji trener.
Uspjeh sa Dinamom vratio mu je sjećanja na ljeto 2013. godine, kada sa Partizanom, sa kojim je prethodno osvojio titulu prvaka Srbije, nije uspio da se domogne grupne faze evropskih takmičenja…
“Jeste ovo moja lična satisfakcija, ali to što imam u Dinamu ne može da se poredi sa onim što je bilo u Partizanu tog ljeta. Klub je prije kvalifikacija prodao devetoricu igrača, a nije doveo nijednog. Od rezervi i mladića pravio sam prvotimce, a Evropa ne trpi improvizacije. Tek sada sam, zapravo, i svjestan koliko je sistem funkcionisanja kluba značajan za rezultate ekipe. A Dinamo ima sistem – kostur ekipe je dugo zajedno, osvježili smo tim sa nekoliko mlađih igrača, postepeno dobijaju šansu”, priča Rašović, koji je u decembru 2013. napustio Partizan, iako je bio aktuelni šampion i lider na polusezoni (na kraju je Zvezda uzela titulu).
Šta to fudbalsku Bjelorusiju razlikuje od, recimo, eks-YU zemalja…
“Kao prvo, to je organizovana zemlja u svakom pogledu, pa i fudbalskom. Igrači su plaćeni toliko da ne moraju da idu bilo gdje za bilo kakav novac. Mogu veoma, veoma dobro da žive od fudbala. Infrastruktura im je sve bolja, predano rade, posvećeni su, profesionalni… ” – priča Rašović.
On je na klupu Dinama došao u maju i to sa funkcije direktora…
“Nije bio takav plan, ali je toliko loše krenulo treneru Uhrinu da je promjena bila neophodna. Prihvatio sam novi posao. Očigledno da nisam rođen da budem direktor”, kaže Rašović.
A do kada trener Dinama…
“Odlično mi je ovdje, osjećam se ugodno, tako da o daljoj budućnosti ne razmišljam. Sada je moj trenerski izazov da pripremim ekipu da igra na dva fronta, da spremim igrače i psihički i fizički za to i da na domaćoj sceni napadnemo BATE Borisov, a u Evropi da se predstavimo u još boljem svjetlu”.
Bećo je sjajan momak, poštuju ga u klubu i cijeloj zemlji
Fatos Bećiraj blistao je u dresu Dinama na evro-sceni. Postigao je četiri gola – dva protiv ekipe Černomore, u pobjedi u Minsku 4:0, a po jedan u oba susreta sa Cirihom, od kojih je pogodak u produžecima u revanšu donio njegovom timu prolaz do plej-ofa…
“Bećo je sjajan momak, veliki profesionalac, maksimalno angažovan na svakom treningu i utakmicama. Takav njegov odnos prema fudbalu nagrađuje se golovima. U svim takmičenjima već je postigao 16, a cijela polusezona je pred njim. Poštuju ga u klubu i cijeloj zemlji, stekao je sjajnu reputaciju. Zasluženo” , naglasio je Rašović.
Kada se završi Liga Evrope, doći ću u Bar da uhvatim vazduh
Rašović je neraskidivo vezan za Crnu Goru. Njegov otac Branko Rašović, rođeni Podgoričanin, iz Budućnosti je prešao u Partizan 60-ih godina prošlog vijeka, bio akter finala Kupa šampiona 1966, reprezentativac SFRJ. Kasnije defanzivac Borusije Dortmund. Vukova majka je Crmničanka…
A Bar njegovo mjesto za odmor…
“Nisam mogao ovog ljeta da dođem, na neki način i srećom – jer sam imao mnogo posla u Minsku. Kada se završi Liga Evrope, u decembru, dolazim da malo uhvatim vazduh i napunim baterije za narednu godinu”, kaže Rašović..
