Prije ravno dvadeset godina uz ,,kusur“ od mjesec dana, Engleska je Svetski kup u Francuskoj započela utakmicom sa istim protivnikom protiv kojeg će odigrati i svoj prvi meč u Rusiji, gdje je ispraćena sa umjerenim, ali zdravim optimizmom.
Ostrvska selekcija dugo vremena nije došla na neko veliko takmičenje u tako dobroj atmosferi. Javnost nije fudbalerima i Garetu Sautgejtu ,,zadala“ nikakve imperative, ali što je najvažnije, nije bilo ni ironičnih ili malodušnih komentara što je bio slučaj prilikom nekih ranijih mundijala ili Evropskih prvenstava.
Engleska je u Rusiju stigla sa onim najpotrebnijim, a to je razumijevanje da je u toku proces koji u vremenu koje nailazi može da donese itekako dobre rezultate.
Osnova u vidu odličnih fudbalera koji se nalaze u sastavu, a pred kojima je još mnogo sezona dobrog fudbala je tu, potrebno je samo obezbijediti kontinuitet kvalitetnog rada. Činjenica je da Sautgejt ima neke zanimljive ideje, ali kao i za sve ostalo, potrebno je vrijeme da se ideje pretvore u nešto opipljivo, odnosno u bolji rezultat na međunarodnoj sceni na koji Engleska odavno čeka. Zbog toga je važno što na Ostrvune vlada nikakva histerija u vezi sa plasmanom u Rusiji, već postoji podrška i optimalna doza povjerenja u sopstvene snage i mogućnosti.
Ostrvska reprezentacija prvi meč igra u Volgogradu, a rival je Tunis, sa kojom je do sada imala samo jedan susret i to prije dvadeset godina u Marseju. Garet Sautgejt je i tada bio učesnik, samo što je onda znojem natapao dres na terenu, dok će u Volgogradu davati uputstva sa klupe u mnogo elegentnijem izdanju.
Mundijal u Francuskoj je došao dvije godine poslije šampionata Evrope koje je održano u Engleskoj i na kome domaćin uprkos najavama i popularnoj pjesmi ,,Fudbal se vraća kući“, nije uspio da stigne do finala.
Povratak fudbala svojoj kući je na srceparajući način zaustavljen od strane Njemačke u čuvenom polufinalnom susretu koji je završen izvođenjem jedanaesteraca. Nesrećnu presudu je donio upravo sadašnji selektor Garet Sautgejt kome je Andreas Kepke odbranio šut sa bijele tačke. Nažalost, istorija neuspješnog izvođenja jedanaesteraca se nastavila i u Francuskoj, gdje je Engleska na isti način ispala od Argentine već u prvom meču nokaut runde.
Ekipa je prošla grupu osvojivši šest bodova i sa gol razlikom 5:2. Savladani su Tunis i Kolumbija, a meč od Rumunije je izgubljen u devedesetom minutu pogotkom Danijela Petreskua. Engleska uopšte nije ostavila loš utisak u grupnoj fazi, pa čak ni u kasnijem duelu sa Argentinom.
Okršaj se dogodio 15. maja 1998. godine na Velodromu u Marseju. U engleskom sastavu su bili odlučni da turnir započnu pobjedom i ništa nisu prepustili slučaju. Ekipa je bila iskusna, ali i sa nekoliko mlađih igrača koji su čekali svoju priliku. Glen Hodl je za susret protiv Tunisa pojačao sredinu terena gdje je postavio petoricu fudbalera i nije pogriješio, pogotovo jer je imao veći izbor onih koji su odlično baratali loptom.
Engleska želi pobjedu na početku, a da li će je i biti?
Kao što fudbalski stručnjaci vole da kažu, pogoci su padali u pravo vrijeme. Alan Širer je u 42. minutu obezbijedio miran odlazak na odmor, a konačan rezultat 2:0 je postavio Pol Skols jedan minut prije kraja utakmice. Gordi Albion je svo vreme imao situaciju pod punom kontrolom i ne bi bilo nezasluženo da je rezultat bio i dvostruko ubjedljiviji.
Golman Tunisa je imao svoj dan, pa je od sedam šuteva u okvir gola, u mreži završilo samo dva opisana.
Majkl Oven je ušao u igru u 85. minutu i tada je zamenivši Tedija Šeringema posato treči najmlađi fudbaler u istoriji FIFA Svijetskog kupa.
Ekipe su na teren Velodroma istrčale u sljedećim sastavima
Dejvid Simen, Sol Kembel, Garet Sautgejt, Tnoi Adams, Daren Anderton, Grem Le So, Pol Ins, Dejvid bati, Pol Dkols, Tedi Šeringem, Alan Šire. Kao što je rečeno, igrao je još i Majkl Oven.
Šokri El Uer, Hatem Trabelsi, Sami Trabelsi, Munir Bikadida, Hoze Klejton, Kalid Badra, Kais Godbani, Sirajedin Čihi, Skander Sujah, Adel Selini, Mehdi Ben Slimane. Poznatiji fudbaleri su bili Hatem Trabelsi koji je igrao i za Mančester Siti i Ben Slimane koji je jedan deo karijere nastupao za Marsej i odlično poznavao stadion Velodrom. Selektor je bio Poljak Henri Kasperčak.
