To je u razgovoru za Dejli mejl prije dvije godine kazao Majk O’Kejn, poslovni direktor bukmejkerske kuće Ledbrouks.
„Ako želiš da namjestiš utakmicu, dođi u Crnu Goru i nađi fudbalere koji nisu dobili platu šest mjeseci. Moja baba bi mogla to da uradi“.
To je u razgovoru za Dejli mejl prije dvije godine kazao Majk O’Kejn, poslovni direktor bukmejkerske kuće Ledbrouks i predsjednik organizacije koje se zove Evropsko sportsko bezbjednosno udruženje za kladionice. Njegove riječi prenijeli su crnogorski mediji.
Crna Gora je idealno mjesto za kriminalne radnje u fudbalu. Nije ni tajna da igrači – ili ne primaju novac uopšte, ili ga ne primaju redovno, ili su primanja mala. Nema suprotnog primjera – da su zarade dobre (ili bar pristojne, i redovne).
A moć fudbalera da sami sebi obezbijede egzistenciju danas – u vrijeme kladioničarskog buma – ogromna je. Jedan crveni karton može da bude dovoljan da se pregura mjesec. Dva primljena gola do poluvremena – dobar ručni sat. Tačan rezultat, „iz jedan u dva“ i „sedam plus“ – dobro očuvani polovni automobil. Ili direktnom uplatom u kladionici ili uzimanjem provizije od organizatora namještaljke.
Bivši i sadašnji fudbaleri Berana, kaže policija, zaradili su 75 hiljada eura od namještanja utakmica. Dokaza, tvrde u policiji, ima dovoljno da se podigne optužnica.
Ali, da li će njihovim hapšenjem crnogorski klupski fudbal od narednog kola biti potpuno čist? Naravno da neće.
Da li su samo njih petorica bili toliko uigrani da su sami usmjeravali utakmice da se završe onako kako njima odgovara? Naravno da nisu.
Koje utakmice su pod sumnjom nije saopšteno, ali dobro upućeni u zbivanja na crnogorskoj klupskoj sceni, tvrde da je jedna od njih odigrana 30. avgusta prošle godine, u Nikšiću. Crnom Gorom su na dan meča kružile SMS poruke da će biti 4:0 za Sutjesku protiv Berana, a da će na poluvremenu biti 2:0. Bilo je tako.
Ali, ako je ta utakmica označena kao sumnjiva, onda je logično da pet fudbalera Berana ni u kom slučaju nisu mogli da odrede koliko će tačno golova primiti njihov tim, niti su fudbaleri Sutjeske slučajno znali da moraju da daju baš četiri.
Tako je, zapravo, na svakoj utakmici čiji se ishod namjesti – više ljudi zna, više ljudi se složi, više ljudi podijeli novac. Ko ne pristane – ne učestvuje, nema ga na terenu. Ćuti, pravi se da nije vidio i čuo. Prosto i jednostavno.
„Moja baba zna kako se to radi“…
Ako će crnogorski klupski fudbal da bude čist, policijska akcija „Tip“ ne bi smjela da se zaustavi, ali, bogami, ni da se proširi do krajnjih granica, jer – ko bi onda igrao fudbal u našim klubovima.
Odnosno – „osnovano se sumnja“ da ne postoji fudbaler i trener u Crnoj Gori koji nije odigrao namještenu utakmicu, da ne postoji gledalac koji sa tribina nije gledao namještenu utakmicu, da ne postoji novinar koji nije izvještavao sa namještene utakmice….
Italijanska posla
Najveća afera u istoriji fudbala dogodila se 2006. godine u Italiji – tzv. kalćopoli.
Afera je toliko uzdrmala italijanski klupski fudbal, da su nekada najmoćniji klubovi u Evropi od tada gotovo na marginama…
Skandal je u maju 2006. godine otkrile italijanska policija i tužilaštvo, koji su, presretanjem telefonskih poziva i sms poruka, ustanovile da su i najveći klubovi – Juventus, Milan, Fiorentina i Lacio – dogovarali ishode utakmica u saradnji sa sudijama.
Sportski epilog je bio brutalan. Juventus, Fiorentina i Lacio izbačeni su iz Serije A, Milanu su oduzeti bodovi, sudiji Masimu de Santisu zabranjeno je da sudi na Svjetskom prvenstvu u Njemačkoj.
Tužilaštvo je krivično gonilo 41 osobu, a njih 19 osudilo. Najgore je prošao Lućano Mođi, tadašnji direktor Juventusa, koji je pred sudom u Napulju 2013. godine kažnjen sa dvije godine i četiri mjeseca zatvora, a prethodno je doživotno suspendovan iz fudbala.
Sudski postupak još se vodi protiv Đanluiđija Bufona, te bivših igrača Juventusa Enca Mareske, Antonija Kimentija i Marka Julijana.
Vijesti.me
