Kazahstanci (Astana), Slovaci (Trenčin), predstavnik Farskih ostrva (B36) i Srbi (Partizan) igraju bolji fudbal od nas, a sada znamo da su od Crnogoraca kvalitetniji i Jermeni (Alaškert).
Poraz našeg šampiona Sutjeske od prvaka Jermenije je – šta god da se desi u revanšu zvanično označio da smo dotakli dno! Dovoljno je pogledati klupski koeficijent na Uefinoj listi.
Pored Crne Gore stoji 0.250! To je najslabiji koeficijent uspješnosti u cijeloj Evropi.
Koeficijent se dobija tako što se za pobjedu dodjeljuje bod, za remi pola boda, pa se zbir bodova podijeli sa brojem učesnika iz jedne zemlje. A pošto su naša četiri predstavnika (Sutjeska, Budućnost, OFK Titograd, Rudar) na devet utakmica upisali dva remija i sedam poraza – matematika je jasna stvar.
Dakle, bolje od nas u sezoni 2018/19. su sve zemlje sa Starog kontinenta, gdje se igra fudbal njih 54!
Međutim, to nije najgore: Crna Gora je jedina država čiji predstavnik u kvalifikacijama za Ligu šampiona ili Ligu Evrope u sezoni 2018/19. nema nijedan trijumf.
Trenutno stanje na Uefinoj listi koeficijenata što se tiče naredne sezone je sljedeće: Crna Gora je na 49. mjestu sa četiri boda, a bila je 43. prije samo 20 dana. Lista se formira sabiranjem proslječnog broja bodova iz posljednjih pet godina, koeficijenti su bili 0.750 (sezona 2014/2015), 1.000 (2015/16), 0.875 (2016/17), 1.125 (2017/18), 0.250 (2018/2019), a lošiji od nas su samo San Marino (0.667), Andora (1.834), Kosovo (2.250), Sjeverna Irska (3.750), Gibraltar (3.833) i Luksemburg (3.875).
Dakle, definitivno smo fudbalski liliputanci koliko god to odbijali da prihvatimo. Amateri.
A mrak koji je progutao domaći fudbal znači jedno predstavnici Crne Gore u kvalifikacijama za Ligu Evrope će sljedeće godine vjerovatno krenuti iz pretkvalifikacija i moraće da se bore za 1. kolo kvalifikacija za LE.
Sa druge strane, prvak države još neće početi takmičenje u preliminarnoj rundi kvalifikacija za Ligu šampiona, jer u njoj učestvuju četiri najslabije zemlje, ali ni to nam nije daleko ukoliko naši timovi nastave da “napreduju” sličnim tempom.
Tuga, čemer i jad… su nažalost realnost domaćeg fudbala!
Ne proizvodimo igrače, mlađe reprezentativne selekcije su daleko od bilo kakve ozbiljne priče pošto se često brukaju širom Evrope u kvalifikacijama, finansije su bolna tačka, infrastruktura je na sramnom nivou pošto u Crnoj Gori postoje samo četiri stadiona (Budućnost, Sutjeska, Rudar, Zeta), a razmišljanje o budućnosti u klupskim rukovodstvima – ne postoji.
FSCG je prije pola godine objavio da će da pomogne svim klubovima oko izgradnje reflektora, čak i da će da završi 95 odsto posla, a na prvoligašima je da zajedno sa lokalnom samoupravom obezbijedi potrebne dozvole i završi pripremne radove. Čak se stidljivo najavljivalo da bi radovi trebalo da budu gotovi do početka sezone 2018/19. koja počinje 3. septembra kako bi se izbjegle vrućine.
Naravno, nijedan klub nije radio uglavnom ništa što se tiče reflektora… Štaviše!
Igralište Mornara ne zadovoljava uslove za igranje elite, Lovćen trenutno nema stadion, tako da će dva prvoligaša od 10, sljedeće sezone biti “podstanari”. Bolje četiri ozbiljna tima, nego 10 neozbiljnih. FSCG je kriv što učestvuje u tome i dopušta da nam liga tako uopšte funkcioniše. Ni države ne smije da bježi od odgovornosti, jer se mora znati kako klubovi posluju.
Do sada smo živjeli od čiste improvizacije, ali više ni to ne može da nam prođe… Jedina svijetla tačka je A reprezentacija Crne Gore, ali za nekoliko godina bi mogli da imamo problem, jer će gro reprezentacije kada prođu “stranci” i igrači odrasli u nekom drugom sistemu – biti iz domaće lige.
