Dr Goranović navodi da je kondiciona priprema od izuzetnog značaja u sportu i predstavlja preduslov za ispoljavanje ostalih potencijala kod sportista.
– Ono što predstavlja naučnu istinu jeste da je, ako se želi biti konkurentan i efikasan u smislu takmičenja, neophodno posjedovati najveći mogući nivo fizičke radne sposobnosti sportiste ili ekipe. Jedino pod tim uslovom moguće je ispoljiti tehničko-taktičke potencijale, individualne i potencijale grupe, ekipe, biti dominantan, i postići sportski očekivan rezultat. Sportski rezultat je jedino mjerilo usješnosti u sportu i sve što se radi usmjereno je prema rezultatu koji se jedino pamti i koji opravdava sredstva.
Nauka se u sport “umiješala” oko 1950. godine, ali i pored brojnih prednosti donijela je i određene negativne posljedice.
– Začeci naučnog pristupa zabilježeni su oko 50-ih godina prošlog vijeka od Olimpijskih igara u Melburnu (1956), kada su registrovani pokušaji inerdisciplinarnog izučavanja trenažnog procesa. OI u Montrealu (1976), primjena naučnih saznanja su dovela do visokih sportskih rezultata. Na OI u Tokiju (1964) nauka prihvata pojmove „psihička priprema“ i „tehničke inovacije“. Izučavanje vrijednosti pripreme sportista u uslovima hipoksije potiče od OI u Meksiku (1968), gdje se govori o „visinskom treningu“. Od OI u Minhenu (1972) godine u vrhunski sport ulaze farmakološki kokteli u obliku anaboličkih steroida. Od tada do danas preveliki je broj otkrivenih slučajeva dopingovanih sportista. Možemo pretpostaviti koliki je broj onih koji nijesu otkriveni. Danas je broj treninga višestruko veći u odnosu na to vrijeme, veća je frekvencija takmičenja što dovodi do značajnog iscrpljenja ukupnih kapaciteta. Definitivno u takvim uslovima nauka treba da doprinese očuvanju zdravlja, kao i intenzifikaciji procesa oporavka.
Za prave kondicioone pripreme nije potrebna samo volja i želja sportista, već i određena finansijska sredstva i odgovarajući uslovi. Kada uzmemo to u obzir, onda moramo da priznamo da su rezultati crnogorskih sportista još značajniji.
– Prije svega želim da čestitam svim crnogorskim sportistima koji su ostvarili značajne rezultate posebno na prestižnim međunarodnim takmičenjima jer su oni postigli istinski podvig. Takmičiti se za sportistima iz velikih i bogatih zemalja koje imaju ogromnu populaciju u tkz. školskom i masovnom sportu, koja je neophodna za vrhunski sport, finansijska sredstva i modernu infrastrukturu jeste podvig. Crnogorski sportisti imaju povoljnu morfološku strukturu za većinu sportova, funkcionalni i motorički kapaciteti se moraju razvijati u skladu sa zakonitostima rasta i razvoja organizma u periodima života kada se ostvaruje najveći uiticaj, učešće u radu ne samo trenera već i profesora fizičkog vaspitanja, doktora sportske medicine i sl. Na kraju, potrebna je veća profesionalnost sportista u procesu izgradnje svojih ukupnih potencijala.
U Crnoj Gori se obično dosta stvari svodi na kopiranje sistema iz razvijenih zemalja. Ipak, to ne daje uvijek najbolje rezultate, pa je u većini situacija potrebna kreativnost i originalnost.
– Svakako da treba uvažavati pozitivna iskustva posebno koja dolaze iz velikih sportskih sistema, međutim nijesam zagovornik preuzimanja gotovih programa, smatram da se trebaju uvažavati zakonitosti treniranja i u skladu sa sopstvenim informacijama i populacijom planirati i programirati trening. Odlična dijagnostika, planiranje i programiranje, ishrana i suplementacija, procedure oporavka su fakori koji između ostalih karakterišu velike fudbalske sisteme. Finalisti Lige šampiona Borusija i Bajern imaju brojne timove stručnjaka koji se bave kondiciom i to su uglavnom visoko obrazovani ljudi.
Iako u Crnoj Gori ima uslova za prave kondicone pripreme, većina sportista, posebno fudbalskih klubova, odlučuje se za pripreme van zemlje. U tome ima određenih prednosti.
– Svakako da postoje uslovi za pripreme i na prostoru Crne Gore, posebno na sjeveru, ali i na jugu. Naravno, potrebno je dalje unapređenje infrastrukture, mikro klimatski uslovi su tu. Odlazak van Crne Gore, npr. Antalija, donosi niz benefita u pogledu komunikacije sa velikim brojem ekipa, menadžeri su tu, prijateljske utakmice, saradnja i sagledavanje novih trendova.
Dr Goranović je kondicione trener aktuelnog šampiona Crne Gore u fudbalu, Sutjeske. On se trudi da unaprijedi sistem rada i uvede neke nove standard.
– Pokušali smo da pomjerimo granice standarda i u sferi kondicije. Odradili smo dosta toga ali postoji i dalje prostor za napredak na tom polju. Mali problemi u prihvatanju standarda postoje kod mlađih fudbalera, stariji i iskusniji fudbaleri, posebno oni koji su imali inostrane karijere prihvataju savremene modele kao dio radne obaveze.
Na kraju, poruka svim stručnjacima je da moraju dobro poznavati ljudsko tijelo, jer bez tog znanja nemoguće je na pravi način primjeniti prave fizičke vježbe.
– Potrebno je osim „poznavanja tijela“ poznavati uticaj različitih trenažnih metoda usmjerenih na poboljšanje perfomansi, optimalno planiranje i programiranje treninga počevši od dugoročnog preko srednjeročnog, kratkoročnog pa do zadnjeg mikrociklusa, trenažnog dana i trenažne jedinice, poštovanje utvrđenih zakonitosti treninga u sportu. Na kraju, potrebno je osluškivati i uvažavati povratne informacije koje dolaze od strane sportista.
Cdm
