Bogdan Tanjević rođen je 13. februara 1947. godine u Pljevljima, Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija.
Košarkom je počeo da se bavi 1960. u Željezničaru iz Sarajeva, a u prvoj ekipi nastupao je od 1. septembra 1962. Za Željezničar je igrao do 1965. kada prelazi u OKK Beograd, čiji dres je nosio do 1971. Nastupao je za juniorsku i mladu, a potom i seniorsku reprezentaciju SFRJ, pri čemu je upisao deset nastupa za A tim. Tanjević je nosio dres državnog tima na Balkanskom šampionatu u Sofiji 1966., kao i Kupu Bosfora koji je održan u Istanbulu.
Tanjević je od 1971. do 1980. bio trener Bosne, sa kojom je osvojio titulu i Kup Jugoslavije 1978. prije osvajanja trofeja Kupa šampiona 1979. Crnogorski stručnjak bio je trener generacije koja se popela na krov Evrope, a u kojoj su bili Mirza Delibašić, Žarko Varajić, Ratko Radovanović, Svetislav Pešić, Anto Đogić, Predrag Benaček,Sabit Hadžić, Boro Vučević i Emir Mutapčić. Bosna je uz moskovski CSKA, bila jedini tim koji je osvojio Kup šampiona bez stranaca u sastavu, a prvi jugoslovenski koji je osvojio najvažniji trofej u evropskoj košarci. U periodu dok je bio trener Bosne, 1973. i 1974. vodio je i juniorsku reprezentaciju Jugoslavije sa kojom je 1974. osvojio titulu šampiona Evrope na prvenstvu u Orleanu (Francuska).
Od 1980. bio je selektor reprezentacije Jugoslavije sa kojom je 1981. osvojio srebrnu medalju na Evropskom prvenstvu u Pragu, bronzu na Univerzijadi u Bukureštu iste godine, te zlato na Balkanskom šampionatu koje je 1982. održano u Istanbulu.
Naredni klub koji je vodio nakon Bosne, bila je Juventus Caserta (Indesit / Mobilgirgi) i to u periodu od 1982. do 1986. Tim je uveo u prvu italijansku ligu, u kojoj je u sezonama 1983/84, 1984/85 i 1985/86 osvajao osmo, četvrto i drugo mjesto. Neki od igrača koji su u tim sezonama nosili dres kluba bili su Oscar Schmidt, Marcel de Souza, Mike Davis, Ferdinando Gentile, Sandro Del Angello, Vincenzo Esposito, Marco RicciiPietro Generali.
Juventus Caserta je 1986. promjenila sjedište, a klub je nastavio da postoji pod imenom Stefanel Trieste. U sezoni 1993/94, klub je bio četvrti u Prvoj italijanskoj ligi. Tanjević je od 1994. do 1996. bio trener Olimpia Milano sa kojim je osvojio titulu i Kup Italije u sezoni 1995/96. Neki od igrača koje je crnogorski stručnjak lansirao u vrh italijanske i evropske košarke bili su Dejan Bodiroga, Gregor Fucka, Claudio Piluti, Davide Cantarelo, Sandro De Pol, Rolando Bleck Men, Hugo Sconachini, NandoGentileiDavidePesina.
Nakon sezone 1996/97 provedene u francuskom Limogesu, Tanjević je 1997. preuzeo klupu reprezentacije Italije, sa kojom je 1999. osvojio zlatnu medaju na Evropskom prvenstvu u Francuskoj, peto mjesto na Olimpijskim igrama u Sidneju 2000., te šesto na Svjetskom prvenstvu 1998.Neki od igrača koje je trenirao u reprezentaciji Italije bili su Carlton Mayers, Gregor Fucka, Alessandro De Pol, Andrea Meneghin, DenisMarconato, Roberto Chiacig, Gianluca BasileiGiacomo Galanda.
Sa ekipom Budućnosti, Tanjević je osvojio duplu krunu (prvenstvo i Kup Savezne Republike Jugoslavije) u sezoni 2000/01, a trenersku karijeru nastavio je u Asvel Villeurbanne sa kojim je osvojio titulu prvaka Francuske u sezoni 2001/02. Tanjević je prvi dio sezone 2002/03 bio trener Virtusa iz Bolonje.
U periodu od 2004. do 2013. sa izuzetkom 2011. godine, Tanjević je bio selektor reprezentacije Turske, sa kojom je najveći uspjeh ostvario 2010. kada je osvojio titulu vicešampiona svijeta na šampionatu koji je održan u Turskoj. Sa Turskom je bio šesti na šampionatu u Japanu četiri godine ranije u Japanu, a osvojio je zlatnu medalju na Mediteranskim igrama u Mersinu (Turska) 2013. Tanjević je u reprezentaciju Turske uveo brojne igrače koji su kasnije postali nosioci igre u svojim klubovima i među najboljima u evropskoj i svjetskoj košarci, među kojima se izdvajaju Hedo Türkoğlu, İbrahim Kutluay, Mehmet Okur, Mirsad Turkdzan, Ömer Onan, Kerem Tunçeri, EnderArslan, Ömer Aşık, Kerem Gönlüm, Semih Erden, Oğuz Savaş, Ömer Aşık, Cenk Akyol, Sinan Güler, Engin Atsür, Baris Ermis, Emir Preldzic, İlhan Kahraman, İzzet Türkyılmaz i Melih Mahmutoğlu.
Posljednji klub koji je vodio u dosadašnjoj trenerskoj karijeri bio je Fenerbahçe, i to u periodu od 2007. do 2010. Sa klubom iz Istanbula je bio šampion Turske u sezonama 2007/08 i 2009/10, osvajač Kupa Turske u sezoni 2009/10, a u sezoni 2008/09 igrao je u finalu plej-ofa prvenstva.Fenerbahçeje predvođen Tanjevićem stigao do četvrtfinala Evrolige u sezoni 2007/08 u kojem je eliminisan od italijanskog Montepaschi Siena.
Tanjević je 2015. predvodio reprezentaciju Crne Gore na Igrama malih zemalja Evrope na Islandu i osvojio zlatnu medalju na takmičenju na kojem nastupaju države sa manje od milion stanovnika.
Uz brojne trofeje koje je osvojio sa klubovima i reprezentacijama koje je vodio, Tanjević je pet puta stizao do finala Kupa Radivoja Koraća –1977/78 sa Bosnom je poražen od Partizana, 1985/86 kao trener Caserte je poražen od Rome, 1993/94 sa Stefanelom Trieste je poražen od PAOK-a, 1994/95 sa Stefanel Milanom je poražen od Efes Pilsena, a u sezoni 1995/96 od Stefanel Milana je u finalu bolja bila Alba Berlin.
tekst/foto: KSCG
